Chociaż badania dotyczące wpływu suplementacji cynku na profilaktykę i przebieg COVID-19 przyniosły niejasne rezultaty, suplement ten w obecnym czasie cieszy się ogromnym zainteresowaniem pacjentów. Niewątpliwie wpłynęła na to również informacja, iż swego czasu przyjmował go sam prezydent Donald Trump (oczywiście wraz z innymi lekami). Rekomendując cynk należy jednak pamiętać o kilku istotnych informacjach. Oto ich wykaz:

 

 

Przyrost masy ciała to paradoksalnie częste działanie niepożądane tyczące się preparatów, które nie tylko wykazują działanie metaboliczne (np. leków przeciwcukrzycowych), ale także innych grup terapeutycznych należących z pozoru do odległych dziedzin medycyny. Okazuje się, że takie działanie może być także charakterystyczne dla preparatów wpływających na ośrodkowy układ nerwowy.

W naszym kompendium farmaceuty z reguły prezentujemy preparaty znane, powszechnie stosowane i obecne na rynku farmaceutycznym już od wielu lat. Tym razem jednak czynimy wyjątek i przedstawiamy empagliflozynę – molekułę nowej generacji, która istotnie zrewolucjonizowała podejście do farmakoterapii cukrzycy. Co ważne – empagliflozyna to cząsteczka, którą śmiało możemy zaklasyfikować do obszaru kardiodiabetologii. Wiemy bowiem, że u znacznej części pacjentów cukrzyca współistnieje z chorobami sercowo-naczyniowymi.
Oto lista podstawowych informacji.

 

 

Kozłek lekarski, lukrecja gładka, miłorząb japoński i kava kava - to „bohaterowie” kolejnego materiał na temat interakcji leków z preparatami ziołowych (jeśli nie zapoznałeś się z częścią pierwszą, artykuł znajdziesz tutaj). Zapraszamy do zapoznania się z przejrzystą tabelą.

 

 

Najnowsze, wspólne wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC) oraz Europejskiego Towarzystwa Miażdżycowego (EAS) dotyczące postępowania w dyslipidemiach wskazują na dużą przewagą atorwastatyny i rosuwastatyny nad innymi statynami. Dziś w naszym kompendium przyjrzymy się tej pierwszej – nadal chętniej i częściej przepisywanej przez polskich lekarzy.

Chociaż doksycyklina pojawiła się na rynku farmaceutycznym już w 1967 r. (jest to data rejestracji antybiotyku przez FDA), jej miejsce we współczesnej antybiotykoterapii od tego czasu wcale nie zmalało1. Wręcz wzrosło. Obecnie antybiotyk znany jest nie tylko ze skuteczności w takich chorobach jak: borelioza z Lyme, kiła, zakażenia dróg moczowych czy infekcje układu oddechowego, ale także z dużej roli jaką pełni w ginekologii. I o tym w poniższym materiale.

Wiemy już, że właściwe prowadzenie terapii nadciśnienia tętniczego uwarunkowane jest wieloma czynnikami. Należy do nich stopień przestrzegania zaleceń terapeutycznych przez pacjentów, potencjalne działania niepożądane leków czy regularne badania kontrolne. Nie jest to jednak koniec. Duży wpływ ma także tzw. dobowy rytm ciśnienia, który poznaliśmy dzięki upowszechnieniu metody ABPM (ambulatory blood pressure monitoring), czyli całodobowej metody pomiaru ciśnienia.

 

Zgodnie z ostatnimi rekomendacjami Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego (PTNT) docelowe wartości ciśnienia tętniczego u pacjentów w wieku powyżej 65 roku życia powinny wynosić mniej niż 140/80 mmHg i nie niżej niż 130/70 mmHg. Z kolei w przypadku osób po 80 roku życia zaleca się jeszcze ostrożniejsze obniżanie skurczowego ciśnienia tętniczego do wartości poniżej 150 mmHg. Analizując podane wartości nasuwa się pytanie, którą z 5 głównych grup leków hipotensyjnych wybrać, aby ciśnienie tętnicze u osób starszych utrzymywało się na optymalnym poziomie. Wytyczne PTNT wskazują tutaj leki moczopędne, wśród których wyróżnia się indapamid, należący do klasy diuetyków tiazydopodobnych1.

 

Pomimo podobieństwa objawów klinicznych odpowiedź na to pytanie jest twierdząca. Dna moczanowa i dna rzekoma, to dwie różne choroby.

 

Indapamid od lat postrzegany jest jako jeden z ważniejszych (jak nie najważniejszy!) preparatów moczopędnych, które znalazły zastosowanie w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Co o tym zdecydowało?